Vieiros

Despois de tres días de peregrinación, chega á Universidade de Vigo o último grupo de estudantes de galego para este verán. Tres rapaces e unha moza belenitas, de diferentes relixións e condicións sociais, aproveitarán as bolsas de estudo entregadas polo departamento de Normalización Lingüística, encabezada por Henrique Costas, para mergullarse na cultura de Galiza.

Pasado o primeiro obstáculo, a saída dos Territorios Ocupados, onde algúns deles foron interrogados durante máis dunha hora, a aprendizaxe doutra lingua preséntase como unha tarefa lúdica e catártica. E é que, entre outros exemplos, o día da súa partida de Belén, os soldados israelís entraron na cidade e detiveron a varias persoas. Na fiestra dunha desas casas, nas que as familias se despedían duns deses mozos, un dos máis cativos berraba: “basta, basta!”; e non era pola saída voluntaria do irmán, senón polos disparos que, dende o fondo, acompañaban a marcha.

Para algúns destes mozos, esta é a primeira vez que logran o que parece unha liberdade condicional. Viven entre muros de varios metros, aos que non se poden achegar, e péchanse nas casas ao caer a tarde. Temerosos de calquera incursión repentina, contan as horas que faltan para o día seguinte e, nalgúns casos, ata se esquecen das datas. Naceron en berces de angustia, medo e odio; mamaron confinamento e represión; algúns atrevéronse cos deportes de risco, como lanzar pedras ou mesmo o fútbol; e en poucos anos creceron, mesturando a súa adolescencia coa infancia e a madurez, descoñecedores de que existe un mundo máis alá das pantallas de pedra ou plasma.

En todos eses anos que foron da infancia á madurez, viviron a expulsión de Kuwait, o comezo da Segunda Intifada, os corenta días de toque de queda en Belén, e o pechamento. Grazas á axuda particular de amigos solidarios, estes palestinos comezarán a estudar galego, aprendendo como se vive fóra dunhas celas que os adoptaron, e das que aínda non foron quen de independizarse.