Vieiros

África di non

Editorial de Ignacio Ramonet en Le Monde Diplomatique:

"E deste xeito, malia a arrogante Europa, o inimaxinábel produciuse: nun arranque de orgullo e enfado, África, que algúns crían sometida por pobre, dixo que "non". Non á camisa de forza que supón os acordos de asociación económica. Non á liberalización salvaxe dos intercambios comerciais. Non aos últimos sobresaltos do "pacto colonial". Isto tivo lugar en Lisboa, en decembro, na cimeira UE-África cuxo obxectivo principal era obrigarlle aos países africanos a asinar novos tratados comerciais antes do 31 de decembro de 2007 en aplicación dos acordos de Cotonou que prevén o final da Convención de Lomé segundo a cal as mercancías que proveñen das antigas colonias africanas entran na UE practicamente sen dereitos de aduana excepción feita dos produtos sensibles como o azucre, a carne e o plátano, para os produtores europeos.

Dito doutro xeito, os 27 esíxenlle aos países africanos (e aos do Caribe e Pacífico) que acepten deixar entrar nos seus mercados as exportacións da UE, sen dereitos de aduana. O Presidente senegalés denunciou as presións, e negouse a asinar, deulles coa porta. O Presidente de África do Sur apoiouno inmediatamente. Ao mesmo tempo Namibia tomou a valente decisión de non asinar. Ata o Presidente francés, que fixera declaracións pouco acertadas en xullo de 2007 en Dakar, ofreceu o seu apoio aos países que máis opostos eran a este tratado leonino.

O Cumio de Lisboa fracasou. José Manuel Barroso, Presidente da Comisión Europea viuse obrigado a ceder e aceptar as reivindicacións dos países africanos para poder continuar cos debates. Comprometeuse a retomar as negociacións en febreiro próximo. Esta vitoria importante de África é un sinal máis da boa situación que vive o continente. As economías continúan prosperando -até cando as desigualdades sociais continúan- e están dirixidas por unha nova xeración de mozos africanos".